ak sakalını kesmiş ve kilo almış

odaya girdim; adam çırılçıplak koltukta oturuyor; konuşacağım adam; hayır benimle konuşmak isteyen adam. eskiden fotoğrafçıların dandik stüdyolarında gördüğüm, heybetli bir hasır koltuğa oturmuş. ne saçma bir mizansen; iki çıplak kadın ve klişe işte; biri sarışın. işlerini oldukça sakin yapıyorlar; ihtirassız, sanki küçük köpeğin kemiğiyle oynaması gibi; emiyorlar, yalıyorlar, dişliyorlar… artık her neyse. hepsi çok sakin; yani bir zevk-şevk-şehvet yok; seks falan kokmuyor; öylesine bi’şey; belki tespih çekmek gibi bir şey?

beni buraya getiren adamlar da alışkınlar sanırım. olan bitene; göte göbeğe?
ben alışık değilim; ama alışırım; sadece ikinci kez görmem yeterli…
“sensin?” diyor; galiba biraz hayal kırıklığına uğradı; demek sensin?

“aslında ben…” diyemiyorum;
“o; istediğin kişi” diyor, adamı. sanki arkadaşı gibi… biraz da bıkkın; kim bilir benden kaç tane getirdiler daha önce?
ben ekleyecek bir söz bulamıyorum; esmer kadının ayak parmaklarını kımıldatmasına takılıyor gözüm; ama sanki ayak parmaklarını kımıldatmasına gözümün takıldığı zannedilsin istiyorum. kimsenin umurunda değil küçük detaylar.
“kusura bakma” diyor.
bakıyorum… yüzüne…
“bi’ soru soracağım sana”
bakmaya devam ediyorum.
“sonra unuturuz birbirimizi…”
madem unutacaktık neden bu tiyatro? bunu söylemeye cesaretim yok.
“bu haftaki loto rakamlarını söyleyebilecek misin?” diye soruyor.
“takip etmiyorum; bilmiyorum” diyorum.
“hayır, sonuçları değil; sonuçlanmamış olanları?”
“yok. hayır bilmiyorum elbette” diyorum. kendimi bu ortama ait hissetmiyorum. yoksa dan diye söylerdim; hem de doğru rakamları…
“hadi canım!” diyor. inanmadı bana. koltuğunda kaykılıyor; kızlar huzursuz oluyorlar; bir saniye bile boş kalmak istemiyorlar.
“e hani sendin?” diyor.
beni getiren adama bakıyorum; o cevap verecek sanırım.
“sen bunu istedin” diyor adam; pantolon üstünden götünü kaşıyarak.
“bi bok bilmiyor ama bu?”
“ben anlamam; istediğin bu”
kendimi vazo gibi hadi biraz insaflı olayım; köpek gibi hissediyorum. yere düşmek ya da işte havlamak ve tekrar kişilik kazanmak istiyorum herhalde:
“birkaç numara söyleyebilirim. ama garantisi yok” diyorum.
“o zaman bana birkaç iskambil numarası söyle” diyor.
esmerin kımıldayan ayak parmaklarına bakıyorum.
“pekala; götürün bunu” diyor.
götürüyorlar; beni çekip aldıkları bara doğru yola çıkıyoruz.
“büyük fırsat kaçırdın” diyor arabayı kullanmayan.
“siktir et ama” diyor arabayı kullanan.
arka koltukta yolculuğun bitmesini bekliyorum.