Çok Hızlıydı

Çok hızlıydı rüyaları,
Gece çabucak bitiyordu,
Serinliğinde şifa bulamadan daha,
Gündüzün okları canını çok yakıyordu,
Yeşil ve mavi alevleri,
Gözünün içine bakıyordu,
Gergin iplerinde beklerken,
Kendilerini soluyordu.
Çok hızlıydı mekanlar,
Yetişememişti bir kez olsun,
Çevresinden akıp giden dünyaya,
Yakalayamamıştı bir kez olsun,
İçe dönük bakışlarıyla,
Kaçırmıştı tüm renkleri ve şekilleri,
Buharlaşmış vizyonunda.
Çok hızlıydı yerçekimi,
Ayakta durmak imkansızdı,
Bir hayaldi bu sisten kurtulmak,
İçinde boğulduğu,emeklerken,
Her an yıllanan ve tutmayan dizlerinden,
Zor oluyordu yere bu kadar yakınken,
Kaçmak,son kadar yakında gömülü mayınlardan.
Çok hızlıydı delilik,
Aydınlık ve karanlık karışmıştı,
Alacakaranlıktan başka sevgilisi kalmamıştı,
Bilmeyi unutmuştu,
Özlemeyi unutmuştu,
Öğrenmeyi unutmuştu,
Unutmayı unutmuştu,
Zihni her ileri atıldığında,
Kendi kuyruğunu ısırıyordu,
Pulları dökülürken,
Kendisine dolanıyordu,
Takılıp düşüyordu,
Zaten düşkün değilmiş gibi,
Kendini kandırıyordu..............................................................................................

Işıkları açın!
Görmek istiyorum,
Kırmızıyı,
Görmek istiyorum,
Laciverti,
Görmek istiyorum,
Eflatunu...
Işıkları açın!
Kör gözlerimle,
Duymak istiyorum,
Gizlenen hisleri...
Ölmek istiyorum,
Yaşamak için tekrar,
Ve tekrar!