şarkı daha başlamamış bile!

ben küçükken, ama daha bir çocukken, yani tam bir üstinsanken, şöyle bir olay olmuştu: ben acıkmıştım ve annem halimi görür görmez, derhal bir dilim ekmeğin üzerine reçel sürmüştü. ben o bir dilim ekmeği yedikten sonra, bir dilim daha istemiştim. annem, peki çocuğum deyip bir dilim reçelli ekmek daha hazırlamıştı. ben onu da yemiş, bir dilim daha istemiştim. annem gülümseyerek...

...başımı okşamıştı ki başımın okşanmasından nefret ederim! hele bir de nefret ettiğim biri başıma dokunmuşsa, sinirimden titrerim! ne yani sana öyle olmaz mı? her neyse, sadece onun çocukluğuna gittim, üç yaşına... tuvaletteydi, sanırım sıçıyordu. dan diye içeri girdim, deli gibi gülerek işaret parmağımla onu gösterdim. ne bok yiyeceğini bilemedi. gözlerimden yaşlar gelene kadar güldüm! şimdi hayatta hiç huzur yoksa, bunun tek nedeni vardı...

...başımı okşayarak, neşeyle, bir dilim reçelli ekmek daha hazırlamıştı. afiyetle yedikten sonra, ellerine sağlık anneciğim, demiştim ve onun ellerinden öpmüştüm. sonra o benim yanağımdan öpmüş, allahrahatlıkversinevladım deyip yorganımı üzerime örtmüştü. o gece bir güzel uyumuşum... ertesi sabah erkenden...

...daha sikimin kara kargaları boklarını yememişken kapı çaldı. içimden cehennemin tüm köpeklerinin isimlerini saydım ancak o piç pes etmedi, inatla bekledi kapının önünde, zile basarak! azrail misin ulan! belli ki ilgilenmiyorum her ne boksan seninle! belki ben bir masala düşmüşüm, gece başımı yastığa gömmüşüm, sabah ilk iş olarak...

...uyanıp ölmüşüm.