Dünyada;
ben bir tasarımcıyım ,yoktan var eden değilim.
Sonsuzlukta ve var oluşta;
ben birşeyim, peki yok olan kim?
Evrende;
dünya evim ,onu parlatan benim.
Evim;
tıpkı diğer yıldızlar gibi uzaktan da fark edilsin.
Çünkü;
bana doğru gelinsin isterim..
Neden;
O gücün ruhundan gelenleri görmek istemeyeyim,yoksa herşeye bir son mu vereyim.
Ölüm;
Öğreneceklerine doğru bir yolculuk anı diyelim.
Doğum;
’’ hoş geldin.’’
Kötü;
Sıkıntıların boşlukları doldurduğu ,dengeleyici etkide,vücudunun ürettiği uçucu zehrin.
İyi;
Özün de var olan asaletin.
Aşk;
inancının büyüklüğü ile beslenen zevkin.
Nefret;
bilmen gerekenlerin olduğunun alarmını veren hissin.
Hiçlik;
inatla herşeyin bir zıttı olmalı fikrin,fikirlerinle dinlenirsin.
Boşluk;
doldurmaktan hoşlandığın açık çek'in.
Bilim;
hakkında daha çok şey bilmeni sağlayacak olan rehberin.
Din;
Sonsuzluk da ucan zihninin ellerini tutan zikrin.
Ahlak;
beynin ve kalbin ile sevdiğin en son halin.
Sevgi;
işte o tamamen sensin.
Sen;
çok güzelsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 y o r u m :: poem
Yorum Gönder