Ses Hızında Kalp Atışı

Duymak isterdim,
Dinlemek ve anlamak.
Ve bazen haddim olmasa da,anlaşılmayı umarak.
Duymak isterdim,
Bir parça heyecan ve belki sevecen sesler.
Kulağıma gelen tek şey,
Kırılan hayallerin çatırtısıydı,
Yavaşça parçalanırlarken,aralarından akan iyimserliğimin o sakin mırıltısı.
Son damla da ayaklarımın dibine düştüğünde,
Yokluğun en yüksek dalgasının tepesinde buldum kendimi,
O küçücük damlanın yarattığı bu sentetik felaketin zirvesinde.
Tanıdık kahkahalar çevremde daireler çizerken,
Alaydan dökme dişleriyle vücudumdan parçalar koparıyorlardı.
Daha fazla dayanamadım,ne için dayanacaktım ki...
Beni yırtıp,sökmelerine izin verdim,
Önce önyargılarımı kemirdiler,
Ardından değerlerimi,
Daha derin...daha sıcak...daha karanlık...
Parçaları eksik bulmacalarımı bozdular,daha çözülmemiş,
Takıntılarımı çaldılar ve korkularımı kendilerine ganimet olarak aldılar,
Aklımın katmanları birer birer soyulup gitmişti.
Geriye kalan tek şey bendim,ben ve diğer benler değil,
O an hatırladım ki,bu kahkaha bana aitti,kendime gülerek içimi oyan bendim.
Her şey durdu sandım,halbuki ben hızlanmıştım,
Kalbim ses hızında atarken,onu da kaybedeceğim sanmıştım.

(enjoy the silence diyoruz ;))