bab bab bara baaab bara

yatağımdan çıkmak istemedim. yürümek, bir şeyler yemek, birileriyle konuşmak istemedim... yatağıma girmek istemedim. uyumak da uyanmak da... sevgilimi yanımda istemedim yanımdan ayrılmasını da... baktım bakmış oldum. yürüdüm yürümüş oldum. oturduk konuştuk, konuşuldu. birkaç bardak çay. sigara içtim midem bulandı. telefonlar çaldı, kasetler değiştirildi.

merak ettim sordum; sen sanki bilmiyor musun bazen uzanmanın hiç de uzanmak olmadığını? bazen hiçbir şeyin kendisi bile olamadığını? ama kendini kandırmamalısın dedi. neden? neden öyle dedi? bazen ben, ben olmuyormuşum; öyle demiyor muydu? onu da mı kandırıyormuşum? soru sordum ama cevap almak istemedim.

bir hapşırsam herkes çok yaşa diyecek ama demesinler. en azından hep aynı şekilde demesinler.. hep aynı hapşırığı mı çıkarıyorum ben onların karşısına? burnumun ucunda duran sümüğü gösteriyor; gizlice... benim öyle görünmemi istemiyor. alıveriyorum hemen pisliği; gülümsüyorum. ben de öyle görünmek istemiyorum çünkü. ben ama sonra hiç görünmek istemiyorum: oradan kaçıyorum.

uçağı gösteriyorum. konuşuyoruz. arabaları gösteriyor konuşuyoruz. onunla buluşacağız belki. ne kadar çok karakter var? belki o ve kardeşi de gelecek. bu arada onun arkadaşları da katılabilir bize. bize. ben ve onlara. hep beraber oturacağız; mecburen yağdan yakacağız. hiçbirimiz bir şey gösteremeyecek. kendimizden başka gösterebilecek bir şey bulamayacağız. ne kadar sinir bozucu: kendimizden sıkıldığımız kadar başka hiçbir şeyden de sıkılmıyoruz. bir de o yetmezmiş gibi kendimizle onu sıkacağız. ben sıkmak istemiyorum. kendisiyle beni sıkacak. o. mesela ters tarafından kalkmış olacak; sınavı kötü geçmiş ya da defterini falan kaybetmiş? dert mi yok hayatta. sanki ben yatağımdan çıkmak istedim. sanki ben kendimi seviyorum!

ama böyle olmaz ki! tatil günleri ya da işte tatil gibi olan günler geliyor aklıma; eğlenceli güzel zamanlar... iyi günler... şimdi tatillik bir durum yok; günler sıkıcı... hepimiz iyi gün dostu muyuz yoksa? olur mu canım hep beraber sıkılıyoruz. hep beraber eğlenmiyor muyuz? eğlenmiyor muyuz yoksa? en son ne zaman eğlendim; geçen gün gittiğim filmi saymak istemiyorum lütfen! üstelik bir komedi filmiydi... başka çarem yoktu!

kötü olduğunun görülmesini istiyor. ben de istiyorum. nedense? oysa yataktan çıkmak bile zor geliyorken bu kadar angarya bir iş? ah; ben ne aptalmışım; gülüp eğlenmek varken neleri dert edinmişim. benim canımı sıkan da neymiş öyle; lanet olası saçmalıklar değil de ne? ben iyi olduğumun görülmesini istiyorum. iyi olduğunun görülmesini istiyorum... onun da...

şarkı söyleyebiliyorsa bir insan ondan hala iş çıkar demektir.

bir de insanların arkasından hareket çekebiliyorsa... ama tabii görünmeden!

ama ben yatağımdan bile çıkmak istemiyorum...