Başka Bakıyorlar...

Değişim en küçük atomaltı parçacıktan tutun,çarpışıp kaynaşan yıldızlara kadar etkilidir değil mi?Değişim mutlak olan tek olgudur belki de...Gerçekten güvenebileceğiniz,ve orada olduğundan emin olabileceğiniz tek şey.Onun varlığı inkâr edilemez ve hükmünden kaçış yoktur.Siz daha ne olduğunu kavrayamadan,o işe koyulmuş,durmaksızın da çalışmaktadır.

Bu durum zamanla o kadar alışılageldikleşir ki,onun varlığını algılamaz olursunuz.Ve 'değiştim' demek sanki değişim yeni bir şeymiş gibi çıkar ağızınızdan.Sizin bu 'değişimler' ,daha belirgin atlamalardan fazlası değildir hâlbuki.Bazen farkındayızdır,çoğu zaman da değilizdir.Ben farkında olmadan yaşadıklarımızı seviyorum,tek başımayken bile 'birlikte' hissetmemi sağlıyor.Biriyle ya da bir şeyle birlikte değil,sadece,birlikte.Bu da bana güven veriyor ve yolumda yürümeye devam ederken arkama bakmaktan alıkoyuyor beni,çünkü biliyorum ki çekip gittiğim an hepsi değişti bile...

Hepimiz yaşadığı değişimlerden başka şekillerde haberdâr oluruz.Ben,çizimlerimde görüyorum bunu.Daha da spesifik konuşmak gerekirse,baştan (bazen de yoktan) yarattığım bakışlarda.Eskiden ne kadar ayrıntılı olursa olsun kağıdın üzerinde bir kömür yığınından ibaretken bu bakışlar,şimdi gördüğüm çok yüzden anlamlı bakıyorlar.Kalemi tutuşumun değiştiğini hissediyorum,sanki sevgilimin yüzünde gezdiriyorum parmak uçlarımı.Ve sanki hiçbir sınır yok onu sevmem için.Baktıkça gözümün önünde kendini çiziyor ve bana gülümsüyor,arada somurtup kaşlarını çatıyor,ama hep o muzip bakışları var.Benimle dalga geçiyor,hangimizin gerçek olduğunu benim de bilmediğimi îma ediyor...

Sınırlar,onları geçmediğimiz sürece var,
Zaman,biz farkında oldukça akıyor,
Hayallerimizse,onları gerçekleştirmeye üşendiğimiz için hayaller.Korku bahane.

İnsan değiştiği kadardır.Nerelere uğramış olursa olsun,nelerden geçmiş,nelere bürünmüş,nelere inanmış...