Bir yerlerde olduğunu bilmek çok güzel

Kendini bana vermeye ben de seni almaya ve tam tersi, bu kadar razıysan(k) olduk demektir. Seni almam karşılığında benden hiçbir şey istemiyorsan ve tam tersi. Sadece gözlerinin içine bakıp gözlerinin içine bakmam sezmene yetiyorsa. Çünkü içimdekini sana vermeye hazır değilim ama bu seni almak istemiyorum demek değil ve seni alabileceğimi bilmeni istiyorum. Anlamam gerek anladığını. Senin yanında kendime şımarabilirsem, sadece bunu izlemekle yetinirsen. Havada yavaşça salınan kül parçaları aynı anda mucize gibi gelirse. Ben dağılıp spiraller dönerken küllere yaptığın gibi nazikçe beni kavrayıp yere indirebilirsen. Geç akşam eğlencelerinde annen baban biraz daha kalmak ister ve sen yorgunluktan ölürken onlara gösterdiğin sabır gibi sabır gösterirsen -sandalyede uyuklarkenki gibi. Küçükken sokaktan dönmen gereken saatten geç döndüğünde annenin biraz surat etmesi ama seni affetmesi gibi affedebilirsen herşeyi ve en çok da gecikmişliğimi. Yavaşça kendimi açarken açık kapının ardında, gelip kucağına oturacağımı bilmiyormuş gibi buna şaşırır/sevinir gibi yapabilirsen, bıyık altından tahmin ettiğin gibi oluşundan hoşlanırsan ve ben de bunu bilirsem, sen de benim bildiğimi, senin bildiğini, benim bildiğimi.. bilebilirsek iletişimin gösterdiği mecralardan hiçbiri olmadan iletişim kuruyoruz. Bilebilirsek birbirimize ihtiyacımız yok tek birşeyiz ayrı ayrı ve beraber. İşte bütün bunlar yüzünden kendini bana vermeyi istemezsen ve ben almak istemezsem seni ve tam tersi, bu kadar razıysan(k) olduk demektir.