Hayatın Mekanizmaları

Merak ettim
Bu halatlar nereye uzanıyor
Başı,sonu belirsiz yollar nereye taşıyor,
Bunca ruhu...
Sonuna kadar gitmeyi denedim,
Çok küçüktüm evreni katetmek için.
Başa dönmeyi denedim,
Yaşlanmıştım arkama bakmak için.
Kıvılcımları izlerdim,
Üstüme yağarlar,içimi yakarlarken.
Yüksekten düşüyorlardı,
Uzanmayı denedim,
Zincirlerim vardı bileklerimde.
Kanarken merakım tüm zihnimde,
Acırdım çürüyen bedenime.
Ve küfrederdim göklere,
Öyle zarif ve davetkar duran göklere...

Merak ettim,
Dans eden çarklar neleri yürütüyor,
Neler çalışıyor doğum ve ölüm perdesinin ardında.
Parlaklardı,bin halim yansırdı dişlerinden,
Her biri ayrı aşağılardı beni.
Altımdan geçtiğini hissederdim,
Kum saatinin kırık camlarının.
Ve içinde sürünürdüm,
Çoktan kaybolmuş kumlarının.
Kahkahalar delip geçerdi sabrımı,
Sadakatti bu zincirlerin özü.
Bazen ki alevler yükselirdi gözlerime kadar,
Cennete asılmış bulutlar,atardı kendilerini aşağı,
Gördüğüm son şey inatla işleyen çarkların parıltısı olacak sanardım,
Mantığımın barajları yıkılırken.

Merak ettim,
Hiç bitecek mi bu sorular diye,
Hiç alacak mıyım gerçek bir cevap diye,
Hiç bilecek miyim bu esaret ne diye,
Hiç kalacak mıyım özgür diye,
Hiç duracak mı kendini unutmuş bu çarklar diye.