Eriyip De Gitmemek

Hayır,gitmek istemiyorum
Şimdi değil,henüz değil
Evet,merkezime kadar erimiş haldeyim,
Buharlaşıyorum belki biraz da...
Ama uçup gitmek istemiyorum,
Burada kalmalıyım biraz daha
Sistemsiz evreninle kesiştiğim noktada.
Lütfen,izin ver sadece,ve solu beni
Söz veriyorum,boğazını yakmayacağım
Söz veriyorum,öksürmeyeceksin
İçime daldığında,üşümeyeceksin
Ya da titremeyeceksin...
Sayısız bakış açımın her biri ayrı ayrı eriyor,
Birikenler gözlerimden akıyor
Hayır,bu kötü değil
Bu...iyi de değil...korkunç,ve büyüleyici...
Kim demiş ki,pis olanlar iğrençtir diye,
Kim demiş ki,iğrenç şeyler bellidir diye.
Bu depremler içimi yıkıyor,ve patlayan volkanlar hiç susmuyor
Ancak,her yangından sonra çiçekler açar
Ve kül kokusunu baharınki bastırır...
Eriyorum,ve gidiyorum,ama değil boşluğa,
Geldiğim yere giderken,
Yanımda yürümeni soruyorum,bakarken sana..