Sadece...

Sadece sen olduğun için,
Sadece onlar olduğu için,
Ve sadece,ben olduğum için.

1)
-Saçlarım güzel mi böyle?
-Evet
-Ama çok dağınık değil mi?
-Hayır...
-Bana öyle görünüyor
-Belki başkalarınınki çok düzenlidir.
-Her zaman zıt konuşacaksın,değil mi?
-Ben buyum.
-Olmak zorunda değilsin.
-Hayır değilim.İstediğim bu,seviyorum bunu.
-Herneyse...
-Çözümlesek olmaz mı?
-Çözümlemek istemiyorum.Kapat lütfen...
-Nasıl istersen...Bence sen zaten güzelsin,nasıl göründüğün önemi yok.Görüntünden daha güzelsin...

2)
-Vay,gerçekmişin sen,dokunabilir miyim?
-Ehhe,tabii.
-Evet,gerçekten gerçek!
-...
-Kusura bakma,çok heyecanlandım da.Nerden bilebilirdim bunu yaşayabileceğimi.
(...)
-Ben çok zor uyarılıyorum.
-Bende de var o...Ben dokunduğumda nasıl hissediyorsun peki?
-Çok...farklı.
-Ne güzel.Ben de senin yanındayken uyarılıyorum,zihinsel olarak da...
-Evet,ben de senin yanındayken.
-Şarap içmek ister miydin?
-Neden olmasın...

3)
-Ben aslında böyle olmazdım.
-Nasıl?
-Çocuk gibi...
-Çocuk gibi değilsin,sadece hayatını yaşıyorsun.
-Ya..
-Evet,ben de hiperaktif değilim,istediğimi,istediğim an yapıyorum.
-Bu dediğine inanıyorum artık.
-İnanmasan da olur,yeter ki anla.
-Peki.
-Gözlerini kaçırma...Herkese karşı böyle misin ?
-E- ... evet ..
-Hmm,pekala nasıl diyorsan...
-Bilmiyorum,senin gibi birine alışkın değilim.Bana alışık olmadığım şeyler hissettiriyorsun.
-Alışmayacaksın da,ben her zaman değişeceğim,ve sen de.Şuna seviniyorum ki,daima yeni kalacağız.Benimsenmiş ama kirlenmemiş,denenmiş ama el değmemiş.