Terbiyesiz

Evet terbiyesizim
Onun,bunun gibi dudaklarımın arasından deri bir kayış geçmiyor
Hiç ama hiç terbiyem yok
Öyle ki herkesin yalağından su içerim,bazen de yalak bile aramam susadığımda
Kafama eserse dolu dizgin akan nehirlerden geçerim uzun bacaklarımın üzerinde,
Olmadığından beni kendi yolumdan alıkoyacak dizginler...
Kimseler çırpmadı,bariyer gibi yumak olmuş tellerle zihnimi
Kendi bulantımdan iğrenmedim içime kusacak kadar.
Terbiye edeceklermiş...
Onlar ne kurnazdırlar ki,kendi terbiyesizlikleri belli olmasın diye
Başkalarınınkini ellerinden almaya çalışırlar,
Onları dazlak bırakırlar soğuk ahlak rüzgarlarının ortasında,
Kafayı üşütüp,'münasip münasebetlerin' yataklarına düşsünler diye...
Geçenlerde gördüm bir tanesini,damdan atlarken
Pek bezmiş bu sapık dünyadan,ıslak betona doğru saatte yük kilometreyle düşerken,
Açılıverdi dantelli,ve kırmızı iplikten dokuma erotik donu,etekleri her yöne uçuşurken.
Etleri üstüne üstüne gelen,yerden esen yelde dalgalanırken,
Suçlamalardan ve derindeki çelişkilerden yapılmış bir yelken gibi,
Yere kavuştuğunda dümeni kırıldı,meraklı bakışlara meydan okurken,
Bir yandan da yaladığım dişlerimin arasında gezdirdiğim kürdan gibi.